Zenaid yine bir saldırı aldı, yine ölmemişti, yine yaşıyordu. sürünerek tekrar ayağa kalktı. Belki istemeyerek vurmuyordur diye düşüdü, sonra bu fikrini tartacak durumda olmadığını düşündü. Vücudu uyuşuyordu. Kendinden metrelerce uzaktaki rakibi sanki yakınındaymışçasına yumruklar savurdu. Kendini bilmez şekilde savruluyordu. Havayı yumrukladı, yumrukladı ve sonunda bir çuval gibi yere kapaklandı. Hiçbir hareket belirtisi olmadan, silahından uzakta, hayallerinden uzakta, onlarca kafatasıyla koyun koyuna yatıyordu. O düştü....
(Sanırım, saldırmak kadar çekilmekte önemli. Bence yeterli bu kadar dövüş, rakibim Eon'u tebrik ediyor ve yenilgimi kabul ediyorum....)
Konu: Geri: Zenaid Dorian ve Eon Wolvenfang 
Perş. Nis. 23, 2009 5:16 pm
artık 10 sayfa luyor ve siz deva ediyormuşsunuz kahkaha krizine girerim 
