Öncelikli olarak söylemek istediğim birkaç şey var.
Yolculuğuma istediğiniz şekilde-güzel bir kurguyla elbette-katılabilirsiniz. Birini yanıma çağırmıştım(Aerandir) ama o bana ukalalık yaptı ve sanırım bir şekilde benim ''ezik'' olduğumu ima etti. Pek umrumda değil ama gururuma dokunduğunu söylemeden edemeyeceğim.
Evet, dediğim gibi. İstediğiniz şekilde katılabilirsiniz. Güzel bir yolculuk KyO'su çıkarmak niyetindeyim. Karakterim Ayrıkvadi'nin durgunluğundan sıkıldığı için Lorién ahalisi ile tanışmak üzere Lothlorién'e gidiyor. Tabii bundan sonrası da var. Gondor-->Belki Rohan-->Bree/Shire-->Ve yine Ayrıkvadi. Tabii yolculuğuma katılıp benim planımı karakterimi ikna ederek değiştirmeniz mümkün. Uzun bir yolculuk olmasını planlıyorum. Ayrıca karşımıza tehlikeler de çıkacak elbette. KyO'lar ve savaşlar ile seviye atlayacağız. ^^
DM'lerden yolculuğuma hayali oyuncu da katmasını rica edeceğim. Gerek düşman, gerek dost. Çok sevinirim. Çünkü baana öyle geliyorki en fazla 1 kişi daha katılır, başka kimse değil. O yüzden yolculuğu eğlenceli yapamak amacıyla hayali karakterler ve yaratıklar koyarsanız süper olur. Şimdiden teşekkür ederim.
Yolculuk KyO'suna hepinizi bekliyorum. Sevgiler
Ege
RP IN
_______________________________________________________________________
Gysenddare, yolculuk arkadaşı olmasını teklif ettiği elften bir cevap alamadığı için son hızla çantasını istiflediği noktaya doğru koşuyordu. Üzerindeki hayal kırıklığı duygusunu atması bir süresini almıştı. Yolculuk arkadaşı istiyordu elbette. Hem birbirlerinin arkasını kollarlardı, hem de arkadaşlık denebilecek bir ilişki kurabilirlerdi. Ne yazık ki Gyssenddare'nin hayalleri suya düşmüştü. Neyse ki bu duygudan kurtulmayı başarmıştı ama hâlâ ufak tefek izlerini taşıyordu üzerinde. Çantasına doğru yaklaşırken içindeki kararsızlık büyüyordu ama aldırmamaya çalışıyordu. Yolculuk planlarını iptal etmek gibi bir isteği yoktu. Ayrıkvadi'de tıkılıp kalmaktansa tehlikeye atılmayı tercih ederdi. Evini seviyordu, ama maceracı bir elf olması onu yollara doğru çekiyordu.
Başlayan hafif rüzgâr saçlarının havalanmasına sebep olmuştu. Gyssenddare durup soluklanırken kararını değiştirmeden yola çıkmak için tek eliyle çantanın kayışını tuttu ve koluna geçirdi. Son kez arkasına dönmeden önce derin bir soluk aldı ve arkasını döndü. Ayrıkvadi şimdi ona çok daha güzel ve çekici geliyordu ama O buna karşı direndi. Zihnine İmladris'in görüntüsünü iyice kazıdıktan sonra arkasını döndü ve diğer adımlarının hızla gelmesine sebep olan o ''ilk adım''ı attı. Artık yola çıkmıştı. Çevik adımlarla ilerliyordu.
Gyssenddare kayalıkların arasından uzanan küçük bir dere boyunca ilerlemeye başladı. Kuşların cıvıltısı ta kulaklarına kadar ulaşıyor, tavşanların küçük ayaklarının toprak üzerinde koşarken çıkardığı pıtırtıları ayaklarında hissediyordu. Adımlarındaki kararsızlığın yok olduğu gibi artık içindeki kararsızlık da yok olmuştu. Kendini artık yola tamamen hazırlamıştı. Küçük dere boyunca ilerlemeye devam etti. Ayrıkvadi'den çıkan tüm kollar Anduin'den geliyordu. Gyssenddare'nin başlıca amacı Anduin'e varmaktı. Sonra ya Eski Orman Yolu'nu izleyerek Mirkwood ormanına girecek ve oranın ahalisiyle tanışacak ya da Anduin boyunca aşağıya ilerleyecek ve Lothlorién'e varacaktı. Şimdilik bilmiyordu.
Gyssenddare gözünün önünde yükselen yüksek kayalıklar ve dağların arasındaki yola doğru ilerliyordu. Birçok elfe yol olmuş ''Eski Orman Yolu''ndan ilerleyecekti.(Old Forest Road)O yolun bir kısm geçildiğinde Anduin'e varılıyordu. En kısa yol bu gibi görünüyordu. Daha önünde yaklaşık 95 mil yol vardı ve bu yol ancak bir günde alınabilirdi hiç durmadan. Gyssenddare hiç durmadan yürüyebilirdi. Yanına lembas denilen karın doyurucu peksimetlerden almıştı. Bu peksimetler vücudu zinde tutuyordu.
Gysenddare sonunda derenin kıvrıla kıvrıla değil, dimdik ilerlediği bir noktaya varmıştı. Gülümsedi ve önünde boylu boyunca uzanan efsanevi Eski Orman Yolu'na baktı. İşte buradan sonra İmlaris'ten çıkmış olacaktı. Buradan çıkmadan önce son bir kez daha evine bakmak için büyükçe bir kayaya tırmandı. Ellerini gözlerine siper etti ve dikkatlice baktı. İşte ışıklar içinde uyuyan güzel evi Ayrıkvadi oradaydı. Gülümsedi ve bakışlarını tekrar yola çevirip kayadan aşağıya atladı. Yarı koşar yarı yürür bir şekilde hızlıca yol boyunca ilerlemeye başladı.
Ve Ayrıkvadi artık görülmez oldu...